Trójmiasto

Pomyślałam, że czas już na jakieś zdjęcia z nowego miejsca zamieszkania. O ile nowym można właściwie nazwać miasto, do którego się przeprowadziłam w lutym. Ale cóż.. po drodze był jeszcze Paryż i mnóstwo wizyt w całej Polsce, więc właściwie naprawdę poczułam, że tu mieszkam dopiero w sierpniu.. I dziś czuję, że ta mocno intuicyjna decyzja podjęta dokładnie rok i dwa dni temu, była naprawdę, naprawdę dobra. Przez jakiś czas zupełnie nie rozumiałam co mnie tu tak ciągnęło i dlaczego wewnętrznie czułam, że muszę wziąć tę pracę, właśnie tutaj; złościłam się, że jestem tak daleko od bliskich, czułam się samotnie. Dziś naprawdę czuję, że jestem na dobrej drodze, a moje życie zaczyna się układać tak, jak tego od dawna chciałam. I jasne, trochę mi stąd daleko do rodziny chociażby, ale tutaj także mam kogoś bardzo bliskiego, kto sprawia, że coraz bardziej czuję się tu jak w domu. Co więcej, na koncie przybyła mi jeszcze jedna, spontaniczna, ale bardzo ważna decyzja, która tylko bardziej sprawia, że chyba się tu osadzam… na dłużej, może na stałe.

I tak właściwie to ładne to Trójmiasto… Ma taki swój urok, daje uczucie lekkości i beztroski… I takiego domowego ciepła, zwłaszcza, gdy ten czas mogę spędzić z kimś, przy kim czuję się szczęśliwie i co niezmiernie ważne, najedzona 😀 (co w gruncie rzeczy jest synonimem szczęścia).

Warszawę kocham nadal całym sercem, ale ona nie potrafiła mi dać tego wszystkiego, co wypisałam wyżej.

Pragnę również w tym miejscu pozdrowić mojego wytrwałego fana z Norwegii – prawie codziennie przynajmniej jedna wizyta, mimo braku wpisów. Wyjątkowa wytrwałość!